متفاوت

امشب مدلش فرق می‌کنه ... هم مدل حالم هم مدل نوشتم .... یه جور ِ گنگی هستم ... دلتنگ ... حسّ مفید بودن بعد مدت‌ها ... حسّ شوفر بودن ... بلیط ‌و کنسرت و اینا بهانس ... من درک نمیکنم خیلی‌ چیز هارو ، و چندین وقت زیادی ِ فهمیدم که بیش از حد با برخی‌ مسائل احساسی‌ برخورد می‌کنم ، ولی‌ چه کنم؟ خودم دارم میگم احساس، همون چیزی که از قلب لعنتیت نشات میگیره، کاریش نمیتونی‌ بکنی‌، آره، می‌شه تعادل ایجاد کرد، ولی‌ تا یک حدی ، حدش هم بستگی به آدمش داره ... من اگه دوست داشته باشم ، خرکی دوست دارم، اگه عاشق باشم، همه وجودم عشق ِ و نمیتونم کاریش بکنم ، و دیوونه بازی‌ هام، حسادت هام، و خیلی‌ از احمق بازی هام، از عشق و دوستی جریان پیدا می‌کنه.... چیزی کمتر از این نیست... چرا که واقعا یک سری حرف‌ها برای نگفتن ِ، چون بگی‌، به ارزششون توهین کردی ... شاید چیزایی‌ باشن که هیچکدوم از شماهایی که میخونین درک نکنین، شاید چون آدم راجع به بقیه همیشه ایده آل فکر می‌کنه و نظر میده. نمیدونم، از اون شب‌های گیجی و منگیم ِ، حالم بد نیست ، خوب هم نیست شاید ، حس‌ها متضادن، قاطی‌ میشن همه چی‌... 

 یه موقع به لبخند یکی‌ پی‌ میبری ، یه موقع به چشم یکی‌، یه موقع هم یکی‌ هست به سرزمین خال‌ها() پی‌ میبره ... هیچ کدوم از اینها جای انتقاد نداره ، دوست داشتن جای انتقاد نداره، چه درست، چه غلط! چون زیباست ، چون والا ترین ِ.
بدبختند کسایی‌ که ارزشی برای احساسات آدما قائل نیستن.
و چقدر شاد میشن کسایی‌ که دوست داشته میشوند و میفهمند